Shelter versie 2

Het was bijna al weer een jaar geleden dat ik voor het laatst in mijn bos ben geweest. Jemig wat kan je veel met andere dingen bezig zijn!

Om de vaart in de bouw van mijn shelter te houden had ik bedacht dat ik een groot zeil zou meenemen dat ik van Johan had gekregen en daarmee de shelter waterdicht zou maken. Daarna camoufleren en klaar. Debris shelters maken is leuk enzo maar het moet wel een beetje opschieten!

Dus toen de kinderen bij Opa en Oma aan het logeren waren zag ik een mooie kans om weer eens mijn bos in te trekken.

Toen ik mijn shelter na een jaar weer zag, zag het er een beetje triest uit. Veel takken waren erop gevallen –tot een kleine boom aan toe- en de schors die ik er eerder had opgelegd was in een aantal plaatsen losgeraakt en verschoven.

Op de bovenstaande foto kan je de kleine boom aan de rechter kant op het dak zien liggen. Hieronder zie je de verschoven schorspanelen die zijn los gekomen.

Verder was de zijsteun (op bovenstaande foto links – de paal die uit het schors komt) bij de voet verrot en kapot. Deze heb ik verwijderd en na testen besloten geen nieuwe te plaatsen. Het frame is rock solid.

Na alle schors van het dak te hebben gehaald en op een aantal gesorteerde stapels te hebben gelegd begon ik met het weg halen van de uitstekende zijtakken. Deze had ik aan de palen gelaten om ophangpunten voor het schors en ander materiaal te bieden, maar omdat ik er een zeil overheen wil gaan spannen zouden deze zijtakken voor gaten en scheuren kunnen zorgen. Nadat ik met de bijl rond de hut was, werd het tijd om het zeil te plaatsen. Wat een heerlijk groot zeil zeg!

Met de lunch even een vuurtje gemaakt in de vuurkorf die nog had liggen (en niet verkocht kreeg). Het is een heel duur design ding waar ik initieel een beetje twijfels over had of het ook practisch zou zijn, maar de uitsparingen zijn ideaal om je potje water in te zetten (of later ook een blik soep). Na een hete kop thee en een bakje noodles weer aan het werk.

Met wat touwtjes kon ik de zeilogen bevestigen aan het frame en klaar. Daarna was het een kwestie van het vertikaal neerleggen van de schors en takken en stokken daar over heen en afdichten met humus en bladeren.

Hier is te zien hoe het meeste van het zeil weer is gecamoufleerd.

Hoewel er nog steile stukken zijn die nog wat aandacht behoeven. Maar dat komt de volgende keer wel weer. Een shelter is altijd een work in progress.

Daarna de vuurplaats in de shelter gemaakt en een lekker ‘bakkie’ soep gegeten.

 

Dit filmpje geeft een indruk hoe het nu is geworden.

De shelter is klaar voor gebruik. Wie zal ik eens uitnodigen om mee te gaan??